Veelgestelde vragen

De cliëntenvertrouwenspersoon kan:

• Helpen bij het helder krijgen van het probleem.
• Informatie en uitleg geven over de rechten.
• Vertellen wie verder kan helpen.
• Helpen om in gesprekken te organiseren tussen cliënt, vertegenwoordiger en de zorgverlener over het probleem.
• De gesprekken samen voorbereiden.
• Ondersteunen in gesprekken die gaan over onvrijwillige zorg.
• Helpen bij het schrijven van brieven of mails.
• Een klachtenprocedure van een cliënt ondersteunen.

Ja, de cliëntenvertrouwenspersoon is onafhankelijk. Deze professional ondersteunt de cliënt en/of vertegenwoordiger en staat hen bij. De cliëntenvertrouwenspersoon werkt niet voor de zorginstelling en is onafhankelijk.

Deze wet gaat over de rechten van personen bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname. Het uitgangspunt van de Wet zorg en dwang (Wzd) is: ‘nee, tenzij’. Onvrijwillige zorg en opname is een uiterst middel voor als er geen minder ingrijpende, vrijwillige, alternatieven mogelijk zijn. Meer informatie is ook te vinden op de website Dwang in de zorg.

Deze wet geldt voor personen met een psychogeriatrische aandoening, verstandelijke beperking of gelijkgestelde aandoening. Denk bijvoorbeeld aan de gevolgen van een beroerte die de wilsbekwaamheid aantasten. Iemand valt onder de Wet zorg en dwang, als degene een CIZ-indicatie of medische verklaring heeft waaruit blijkt dat deze persoon is aangewezen op zorg. De Wet zorg en dwang geldt niet alleen in zorginstellingen, maar ook voor mensen die thuis wonen.

Ja, deze is ook van toepassing op minderjarige personen. Voor minderjarige cliënten gelden in principe dezelfde regels als voor meerderjarige cliënten. Voor de invulling van het begrip ‘minderjarig’ heeft de wetgever aansluiting gezocht bij de Wet Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBO). Dat betekent dat ‘minderjarig’ onder de Wet zorg en dwang (Wzd) net als onder de WGBO ‘jonger dan 16 jaar’ betekent.

Ook wat betreft het nemen van beslissingen omtrent de zorg en het uitoefenen van cliëntenrechten, sluit de Wzd aan bij het systeem van de WGBO. Dat wil zeggen dat in de Wzd ook onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende leeftijdscategorieën, dus:

• minderjarigen jonger dan 12 jaar en;

• minderjarigen van 12 tot en met 15 jaar.

Het onderscheid in verschillende leeftijdscategorieën is relevant op het moment dat bepaald moet worden of er sprake is van verzet en of er moet worden voldaan aan de regels over het verlenen van onvrijwillige zorg.